Οι Αραδιππιώτες γλεντούσαν πολύ και ήταν από τους καλύτερους χορευτές της Κύπρου. Στον Κατακλυσμό της Λάρνακας όλα τα πρωτεία τα έπαιρναν οι Αραδιππιώτες. Χόρευαν κυρίως στα γλέντια των γάμων. Συνήθως, χόρευαν όταν γινόντουσαν 20 χρονών. Μικρότεροι δεν χόρευαν. Έμαθε να χορεύει «διά της πείρας», όπως ανέφερε. «Έκλεβα τσιαλίμι από άλλους, εσυγύριζα το λλίο, άλλασσα λλίο τη φάτσα του». Χόρευαν στο καφενείο του μαστρε-Χαμπή. Χόρευε τον Καροτσέρη. «Ο Καροτσέρης ήταν το φόρτε μου. Θέλει πόδκια τζαι σιέρκα τζαι γληοράδα. Ο καθένας έκαμνε τα τσιαλίμια που ήξερε. Μπορούσες να κάτσεις 40 φορές».

Ο Παντελής Σκουρουμούνης (Μπακαρής) ήταν αυτοδίδακτος χορευτής. Ανέφερε ότι τώρα ο χορός είναι με βήματα, ενώ παλιά ο κάθε ένας είχε το τσαλίμι του. Χόρευαν την Καντήλα και τελευταίο χορό έκαναν το Πιπέριν. Χόρευαν και το χορό του Μασιερκού. Ανέφερε το έθιμο με τα μαντηλάκια που κρατούσαν μεταξύ τους οι κουμπάροι του ζευγαριού. Οι κουμπάροι έπιναν από το ίδιο ποτήρι. Στο τραγούδι ξεχώρισε τους Ξιούρουππες, οι οποίοι όπως είπε τραγουδούσαν πολύ. Ο Λευτέρης Παπαλευτέρης ήταν ο μόνος που τραγουδούσε και χόρευε ταυτόχρονα τον Ζεϊμπέκικο.

Ο Δημήτρης Σκουρουμούνης (Μήτσιος Μπακαρής) ήταν αυτοδίδακτος χορευτής. Χόρευε στα γλέντια των γάμων και στα καφενεία, ιδίως κατά τις μέρες του πανηγυριού του Αποστόλου Λουκά. Παρακολουθούσε τους παλιούς χορευτές και όταν έβγαζε το κοπάδι στα χωράφια για βοσκή έκανε προπόνηση. Ανέφερε ότι παλιότερα έφερναν πολύ περισσότερες φορές βιολιά παρά σήμερα. Ξεκινούσαν να χορεύουν πρώτα τους Καρτζιλαμάες, μετά τον Τραουδιστό, τον Συρτό, τον Ζεϊμπέκικο. Ανέφερε ότι μετά τον Τραουδιστό χόρευαν δεύτερο Πρώτο Καρτζιλαμά. «Παίξε μας ένα δεύτερο Πρώτο», έλεγαν στον βκιολάρη.

Ο πληροφορητής Γιώργος (Γιωρκής) Παντελή Ξιούρουππας ήταν χορευτής και λαουτάρης. Στη συνέντευξη έκανε αναφορά για τη συμμετοχή του στους διαγωνισμούς του Κατακλυσμού στη Λάρνακα, για τη διαδικασία του διαγωνισμού και για τα βραβεία που απέσπασε. Ακολούθως, αναφέρθηκε σε καυγάδες για τη σειρά για το ποιος θα χορέψει πρώτος, για τη σειρά των χορών, για τον μπάλο και το μανέ που λίγοι τραγουδούσαν. Για το πιπέρι ανέφερε ότι οι χορευτές τριβόντουσαν στο «λαβέζι» το ολόμουζο. Ανέφερε τον κλέφτικο, που ήταν ο χορός του μασιερκού και το χορό της καντήλας τον «αραπϊέ».